|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 1E ΑΑΔ 359
24 Ιουνίου, 1989
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ]
ΠΑΥΛΟΣ ΖΗΝΩΝΟΣ,
Ενάγων,
ν.
THE VESSEL "SUSANA" NOW LYING AT THE PORT OF LIMASSOL,
Εναγόμενου.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 107/87).
Ναυτοδικείο - Μεταφορά εμπορευμάτων διά θαλάσσης - Ζημιές σε δυό φορτηγά οχήματα του ενάγοντα - Εύρημα ότι αιτία της ζημιάς ήταν η αμελής τοποθέτησή των στην ανηφορική ράμπα του πλοίου χωρίς ασφαλές δέσιμο, με αποτέλεσμα την κατάρρευση του φορτίου κατά παράβαση της φορτωτικής - Έλλειψη μαρτυρίας για σφοδρή θαλασσοταραχή - Εκδίδεται απόφαση για τις ζημιές, όπως τις υπολόγισε το Δικαστήριο, με βάση την ενώπιόν του μαρτυρία.
Τα επίδικα θέματα στην παρούσα αγωγή Ναυτοδικείου ήσαν δύο:
α) Το ύψος των ζημιών στα 2 φορτηγά οχήματα του ενάγοντος, που μεταφέρθηκαν από το εναγόμενο πλοίο στο λιμάνι Λεμεσού, περιλαμβανομένου και του κατά πόσο υπήρξε μείωση της αγοραίας αξίας των οχημάτων αυτών, και
β) Κατά πόσο το εναγόμενο πλοίο ευθύνεται για τις εν λόγω ζημιές.
Το Δικαστήριο δέχθηκε την μαρτυρία του ενάγοντα, που ήταν αναντίλεκτη, σχετικά με τις ζημιές στα δύο οχήματα και την μείωση της αγοραίας αξίας των. Περαιτέρω το Δικαστήριο με βάση την ενώπιόν του μαρτυρία έκρινε το εναγόμενο πλοίο υπεύθυνο για τις ζημιές λόγω αμελείας στην πρόσδεση των δύο φορτηγών αυτοκινήτων οχήματων.
Απόφαση υπέρ του ενάγοντα για £2,850 με έξοδα.
Αναφερόμενες Αποφάσεις:
The Stranna (1938) Vol. A.E. 458,
Royal Commission on Wheat Supplies v. West Coast Shipping Co. Ltd [1921] Lloyd's Law Reports 458.
J. Gerber and Co. Inc. v. The Sabine Howaldt and Howaldt and Co [1971] 2 Lloyd's Law Reports, 78
W.P. Wood and Co. v. Hanseatische Reederei Actiengesellschaft [1930] 37 Lloyd's Law Reports 144.
Αγωγή Ναυτοδικείου.
Αγωγή για £3,000.= αναφορικά με ζημιές που υπέστησαν δύο φορτηγά αυτοκίνητα περιουσία του ενάγοντος ενώ μεταφέρονταν από τη Βρεττανία στην Κύπρο με το εναγόμενο πλοίο.
Α. Γιωρκάτζης, για τον ενάγοντα.
K. Σταματίου (κα), για τον εναγόμενο.
ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ Δ. ανέγνωσε την ακόλουθη απόφαση: H αξίωση του ενάγοντα στην παρούσα αγωγή είναι για £3,000.= αναφορικά με ζημιές που υπέστησαν δύο φορτηγά αυτοκίνητα περιουσία του ενάγοντα ενώ μεταφέρονταν από τη Βρεττανία στην Κύπρο με το εναγόμενο πλοίο.
Αναλυτικά ο ενάγων αξιοί £1,800.- για την επιδιόρθωση των ζημιών και £1,200. - σαν μείωση αξίας των δύο φορτηγών. Κατά τη διάρκεια της ακρόασης ο ευπαίδευτος δικηγόρος του ενάγοντα περιόρισε την αξίωσή του για τις επιδιορθώσεις σε £1,650.- πράγμα που αποδέκτηκε η ευπαίδευτη δικηγόρος του πλοίου χωρίς όμως να δέχεται την ευθύνη.
Όσον αφορά την άλλη αξίωση για μείωση αξίας των φορ- τηγών ο Μ.Ε.Ι, Ανδρέας Λοΐζου, που επιθεώρησε τα αυτοκίνητα και ετοίμασε το τεκμήριο 1 αναφέρεται σ' αυτήν ότι πράγματι το φορτηγό αυτοκίνητο Λέϋλαντ αριθμός εγγραφής OTV628W είχε μεταξύ άλλων ζημιών και το σιασί του στραβωμένο. Για το άλλο φορτηγό Λέϋλαντ αριθμός εγγραφής BCD451T αναφέρονται στο τεκμήριο 1 ζημιές που δεν δείχνουν επηρεασμό του σιασί.
O Μ.Υ.Ι για το πλοίο Ανδρέας Ρωσσίδης που επίσης επιθεώρησε τα οχήματα αναφέρεται ότι εκτός από τη ζημιά στο αμάξωμα το αυτοκίνητο OTV628W είχε και εκτεταμένη ζημιά στο σιασί.
H μόνη μαρτυρία σχετικά με την εκτίμηση της μείωσης της αξίας των δύο οχημάτων δόθηκε από τον ίδιο τον ενάγοντα που είπε ότι το φορτηγό OTV628W αφού το επιδιόρθωσε το πούλησε £700.- λιγότερο απ' ότι θα το πουλούσε κανονικά λόγω ζημιάς του στο σιασί. Αναφορικά με το άλλο φορτηγό αριθμός εγγραφής BCD451T ο ενάγων είπε ότι και αυτού μειώθηκε η αξία από τη ζημιά κατά £500.- τις οποίες ζήμιωσε όταν το πούλησε κυρίως λόγω της ζημιάς στην καμπίνα.
Αποδέχομαι τη μαρτυρία του ενάγοντα που δεν έχει αμφισβητηθεί και λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι και η μαρτυρία των δύο εμπειρογνωμόνων συνάδει με τη μαρτυρία του για τις ζημιές των δύο φορτηγών ευρίσκω ότι ο ενάγων έχει αποδείξει τους ισχυρισμούς του για τη μείωση της αξίας των δύο οχημάτων για £700.- και £500.- αντίστοιχα ήτοι συνολικά £1,200.-.
Αναφορικά με το θέμα της ευθύνης αναφέρω ότι σύμφωνα με το τεκμήριο 3 φορτωτική (BILL OF LADING) τα δύο φορτηγά φορτώθηκαν σε προφανώς καλή κατάσταση και θα παραδίδοντο στην ίδια καλή κατάσταση στον προορισμό τους.
O ενάγων ανέφερε στη μαρτυρία του ότι είναι εισαγωγέας μεταχειρισμένων φορτηγών αυτοκινήτων και για πολλά χρόνια αγοράζει και αποστέλλει τα φορτηγά από τη Βρεττανία στην Κύπρο.
Στην περίπτωση αυτή, αφού αγόρασε τα δύο φορτηγά τα φόρτωσε το ένα πάνω στο άλλο επί του εναγόμενου πλοίου και του δόθηκε η φορτωτική τεκμήριο 3.
Ενώ τα αυτοκίνητα ήσαν σε καλή κατάσταση όταν φορτώθησαν, όταν πήγε να τα παραλάβει από το πλοίο στη Λεμεσό, τα βρήκε κτυπημένα και αναποδογυρισμένα με τις ζημιές που αναφέρονται στο τεκμήριο 1. Σχετικά με το πώς είχαν φορτωθεί τα αυτοκίνητα ο ενάγων είπε ότι έβαλε το μικρό φορτηγό πάνω στην πλατφόρμα του άλλου και τα έδεσε με συρματόσχοινο. Πάνω στο πλοίο είχαν φορτωθεί πάνω στη ράμπα που οδηγά στον χώρο που μπαίνουν τα φορτηγά αυτοκίνητα, κάτι που δε το είχε δει να γίνεται ξανά, διότι η ράμπα είναι ανηφορική και τα αυτοκίνητα κανονικά τοποθετούνται σε επίπεδο μέρος. O λόγος που φορτώθηκαν στη ράμπα ήταν διότι το πλοίο ήταν γεμάτο. Στο μέρος που συνήθως τοποθετούνται τα αυτοκίνητα υπάρχουν βάσεις πάνω στο πάτωμα του πλοίου με αλυσίδες με τις οποίες δένονται τα φορτηγά ώστε να μην κουνιούνται κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και να είναι ασφαλισμένα. Στη ράμπα όμως όπου μπήκαν τα δύο φορτηγά δεν υπήρχαν βάσεις για να ασφαλιστούν τα αυτοκίνητα.
Στην αντεξέτασή του ο ενάγων είπε ότι ανέβηκε στο πλοίο μόλις άνοιξαν οι πόρτες του και είδε τα αυτοκίνητά του πεσμένα όπως τα περιέγραψε πάνω στη ράμπα χωρίς να είναι δεμένα με αλυσίδες και με σπασμένο το δέσιμο που έκαμε ο ίδιος.
O ενάγων απέρριψε την εισήγηση ότι η ζημιά προκλήθηκε από κακοκαιρία, αναφέροντας μάλιστα ότι κανένα άλλο αυτοκίνητο από τα τριάντα, σαράντα που ήσαν στο πλοίο έπαθε ζημιά.
Σχετικά με το θέμα της ευθύνης ο Μ.Ε.Ι. δεν είχε δει τα αυτοκίνητα στο πλοίο αλλά στον χώρο του λιμανιού όπου είχαν ξεφορτωθεί. Κατά τη γνώμη του και από την πείρα του υπήρχαν δύο πιθανά αίτια της ζημιάς. Πρώτον είτε τα φορ- τηγά δεν εδέθησαν καλά είτε δεύτερο η τρικυμία ήταν τόσο μεγάλη που να έκοψε τα δέματα. Στην έκθεσή του ο Μ.Ε.Ι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι έτεινε να πιστεύει ότι η αποθήκευση των δύο αυτοκινήτων κατέρρευσε στο ταξίδι προκαλώντας τη ζημιά. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε μετά από μελέτη όλων των περιστάσεων. Εκείνο που τον έκαμε να απορρίψει την περίπτωση να προξενήθηκε η κατάρευση των φορτηγών από θαλασσοταραχή ήταν το γεγονός ότι δεν είδε άλλο φορτίο από το πλοίο σε κατάσταση που να δείχνει ότι υπήρξε τέτοια θαλασσοταραχή που να ανέμενε ότι θα αποκόπτοντο τα δέματα των φορτηγών και επίσης δεν κλήθηκε να διαπιστώσει ζημιά στα συρματόσχοινα από θαλασσοταραχή όπως τον καλούν σε τέτοιες περιπτώσεις. H γνώμη του Μ.Ε.Ι. είναι ότι όταν τα φορτηγά φορτωθούν και δεθούν κανονικά, φθάνουν κανονικά.
O Μ.Υ.Ι, Ανδρέας Ρωσσίδης, έκαμε έρευνα των φορτηγών τόσο στο πλοίο όσο και στην ξηρά. Και είπε ότι αν και το πλοίο ήταν γεμάτο αυτοκίνητα δεν είχε κληθεί να επιθεωρήσει άλλες ζημιές σε άλλα αυτοκίνητα. Κατά τη γνώμη του τα φορτηγά αν και δεν τα είχε δει πώς ήταν δεμένα προηγουμένως πρέπει να είχαν δεθεί με αλυσίδες. H άποψή του αναφορικά με το πώς προκλήθηκε η ζημιά ήταν ότι η δύναμη που ασκήθηκε στο φορτίο ήταν μεγαλύτερη απ' ότι θα μπορούσαν να αντέξουν οι αλυσίδες πράγμα που θα το απέδιδε σε θαλασσοταραχή. Σε ερώτηση στην αντεξέταση γιατί να σπάσουν μόνο τα δεσίματα αυτών των φορτηγών και όχι των άλλων ο μάρτυρας απάντησε ότι οι δυνάμεις που ασκήθηκαν στα φορτηγά αυτά μπορεί να ήσαν διαφορετικές από εκείνες που ασκούνταν στα άλλα οχήματα. Πάντως ο μάρτυρας θεωρούσε σαν συνήθη διαδικασία να τοποθετούνται τα φορτηγά το ένα πάνω στο άλλο. Τέλος ο μάρτυρας δέχθηκε ότι τα φορτηγά βρίσκονταν πάνω στη ράμπα και σε ερώτηση αν το γεγονός αυτό συνέτεινε στο ότι έπεσαν είπε ότι δεν μπορούσε να απαντήσει με βεβαιότητα και μπορούσε να ήταν ή να μην ήταν έτσι ανάλογα με το φορτίο, τον καιρό και άλλα.
Αποδέχομαι τη μαρτυρία του ενάγοντα και του Μ.Ε.Ι, οι οποίες δεν αντικρούονται με άλλη μαρτυρία, αντίθετα η μαρτυρία του Μ.Υ.Ι. συνάδει με τη μαρτυρία τους. Σημειώνω ότι καμιά μαρτυρία δεν προσήχθη για σφοδρή θαλασσοταραχή που θα προκαλούσε τη ζημιά. Το τεκμήριο 6 που κατατέθηκε εκ συμφώνου έγινε αποδεκτό μόνο όσον αφορά το ότι καταχωρίσθηκε και όχι όσον αφορά το περιεχόμενό του. Από τη μαρτυρία όπως την αποδέχομαι καταλήγω στο συμπέρασμα ότι τα αίτια της ζημιάς ήταν η αμελής τοποθέτηση των δύο φορτηγών στην ανηφορική ράμπα χωρίς επαρκές, ασφαλές δέσιμο στο πλοίο, που είχε σαν αποτέλεσμα την κατάρρευση του φορτίου κατά παράβαση της φορτωτικής. Δεν έχει τεθεί ενώπιόν μου μαρτυρία για ασυνήθη σφοδρή θαλασσοταραχή και απορρίπτω τον ισχυρισμό αυτό. Και αν ακόμη υπήρξε θαλασσοταραχή όπως ανέφερε ο Μ.Υ.Ι. ο ίδιος δέχθηκε ότι η αποθήκευση των φορτηγών στην ράμπα του πλοίου μπορούσε να δημιουργήσει τη ζημιά.
H ευπαίδευτη δικηγόρος των εναγόμενων αναφέρθηκε στις υπόθεσεις 'The Stranna' (1938) Vol. A.E. p. 458, Royal Commission on Wheat Supplies v. West Coast Shipping Co. Ltd. [1921] Lloyd s Law Reports p. 458, J. Gerber & Co. Inc. v. The 'Sabine Howaldt' and Howaldt & Co [1971] Vol. 2 Lloyds Reports p. 78, W.P. Wood & Co. v. Hanseatische Reederei Actiengesellschaft [1930] Vol. 37, Lloyd's Law Reports p. 144 αλλά δε νομίζω ότι οι πιο πάνω υποθέσεις έχουν εφαρμογή στην παρούσα περίπτωση ώστε να δημιουργούν υπεράσπιση για τους εναγόμενους.
Έχω ήδη αποφασίσει ότι οι ζημιές του ενάγοντα γίνονται αποδεκτές στο ποσό των £1,650.- για τις επιδιορθώσεις και £1,200.- για τη μείωση της αξίας των δύο φορτηγών ήτοι συνολικά ο ενάγων δικαιούται σε αποζημιώσεις για ζημιές που ανέρχονται συνολικά στο ποσό των £2,850.-.
Ως εκ τούτου εκδίδω απόφαση υπέρ του ενάγοντα και εναντίον του εναγόμενου πλοίου για £2,850.- και έξοδα επί του επιδικασθέντος ποσού τα οποία να υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή.
Απόφαση για £2,850 με έξοδα.