ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

[Υπόθεση Αρ. 1215/2009]

 

26 Ιανουαρίου, 2012

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΜΑΡΙΑ ΧΕΙΜΩΝΑ

Αιτήτρια

 

v.

KYΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

Καθ' ων η αίτηση

 

Μαρίκα Καλλιγέρου για ΜΑΡΙΚΑ ΚΑΛΛΙΓΕΡΟΥ ΔΕΠΕ για την αιτήτρια.

Λαμπρινή Λάμπρου-Ουστά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους καθ' ων η αίτηση.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ,  Δ.:  Η αιτήτρια κατέχει πτυχίο φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών Ελλάδας.  Διεκδίκησε εγγραφή της στους Πίνακες Διοριστέων Φιλολόγων και, μετά από αρχικές αρνητικές απαντήσεις, ενόψει ένστασης και αιτήσεων για  επανεξέταση που υπέβαλε, η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (ΕΕΥ), κατέληξε στον ακόλουθο χειρισμό, όπως τον βρίσκουμε στην απόφασή της ημερομηνίας 3.2.09.  Πριν προχωρήσει με επανεξέταση θα ανέμενε από την αιτήτρια να υποβάλει το ζητηθέν πιστοποιητικό[1] ισοτιμίας και αντιστοιχίας του Πτυχίου της προς το Πτυχίο Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου. Ακολούθησε, στις 22.6.09, η δημοσίευση των τελικών Πινάκων Διοριστέων για  το σχολικό έτος 2009 - 2010 χωρίς την αιτήτρια σ' αυτούς και, στη συνέχεια, η παρούσα προσφυγή.

 

Η ΕΕΥ αναφέρθηκε σε πιστοποιητικό ισοτιμίας και αντιστοιχίας αλλά δεν είναι ως προς την ισοτιμία οι αμφισβητήσεις.  Είναι αυτόδηλο και, βεβαίως, δεκτό και από τους καθ' ων η αίτηση πως το πτυχίο της αιτήτριας είναι πανεπιστημιακό.  Οι αμφισβητήσεις αφορούν στη θεώρηση πως για να δικαιούτο η αιτήτρια στη διεκδίκηση της θα έπρεπε να υπάρχει και «αντιστοιχία», όπως θα την βεβαίωνε με πιστοποιητικό το ΚΥΣΑΤΣ.  Δηλαδή, όπως καθόρισε η ΕΕΥ, ενόψει του άρθρου 13 του περί Αναγνώρισης Τίτλων Σπουδών Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης και Παροχής Σχετικών Πληροφοριών Νόμου του 1996 [Ν. 68(Ι)/96) όπως τροποποιήθηκε], με μέτρο κρίσης το πτυχίο φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Κύπρου.

 

Η αιτήτρια θεωρεί πως η απαίτηση για  «αντιστοιχία», την οποία το ΚΥΣΑΤΣ, ενόψει προηγούμενων γνωστών περιπτώσεων, όπως δέχονται και οι καθ' ων η αίτηση, δεν θα πιστοποιούσε, εισήγαγε προϋπόθεση ανύπαρκτη στο σχέδιο υπηρεσίας της θέσης.  Με αυτό τον τρόπο, ουσιαστικά προσθέτοντας σ' αυτό λέξεις που δραστικά διαφοροποιούσαν, σε βάρος της αιτήτριας, τα προαπαιτούμενα.

 

Το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης του καθηγητή απαιτεί «(π)ανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν στην ειδικότητα που προορίζεται να διδάξει».  Επομένως, με δοσμένο πως το πτυχίο της αιτήτριας είναι πανεπιστημιακό, ό,τι χρειαζόταν ήταν ερμηνεία και απόφανση ως προς το κατά πόσο αυτό ήταν «στην ειδικότητα που προορίζεται να διδάξει».  Οπότε, συνεχίζει η εισήγηση της αιτήτριας, ασφαλώς θα ήταν ευθέως σχετική η αναγνώριση που του παρέχεται στην Ελλάδα, από πανεπιστήμιο της οποίας το απέκτησε.  Εκεί, στη βάση νομοθετικής φύσης ρυθμίσεων οι κάτοχοι τέτοιου πτυχίου, από το Πανεπιστήμιο Πατρών, μπορούν να διοριστούν ως καθηγητές σε σχολείο μέσης παιδείας.  Όπως ακριβώς αποφασίστηκε στη Θεόδωρος Ψύρρας ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή 1204/08, ημερομηνίας 19.2.10.  Εκεί το ερώτημα αφορούσε στο κατά πόσο τίτλος που κατείχε ο αιτητής ήταν στα Ιταλικά, ώστε να εγγραφεί στους Πίνακες Καθηγητών Ειδικότητας Ιταλικών.  Με αναφορά και σε σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία και το σχετικό εναρμονιστικό νόμο, στα οποία και εδώ παραπέμπει η αιτήτρια, κρίθηκε πως η έρευνα ακριβώς θα έπρεπε να είχε ιδιαίτερα στραφεί προς την κατεύθυνση της αναγνώρισης του τίτλου του αιτητή  στην Ιταλία, από εκπαιδευτικό ίδρυμα της οποίας τον εξασφάλισε.  Πολύ περισσότερο ενόψει στοιχείων που έφεραν τον κάτοχο τέτοιου τίτλου να δικαιούτο να διδάξει Ιταλικά σε Ιταλούς και ξένους.

 

Η πιο πάνω υπόθεση δεν συσχετίζεται, βεβαίως, προς ό,τι εδώ αναδεικνύεται ως το κρίσιμο ερώτημα.  Συσχετίζεται, όμως, προς τις επιπτώσεις, ανάλογα με το πώς αυτό το ερώτημα θα απαντηθεί.  Ο όρος «αντίστοιχος» έχει ορισμένη νομική σημασία και εφόσον τον εμπεριείχε ή τον εξυπάκουε το σχέδιο υπηρεσίας δεν θα μπορούσε να τίθεται ζήτημα άλλης έρευνας.  Όπως δέχεται και η αιτήτρια, σε τέτοια περίπτωση ο χειρισμός της ΕΕΥ θα ήταν ορθός και η προσφυγή της θα έπρεπε να απορριφθεί.  Από την άλλη, αν δεν τον εμπεριείχε ή τον εξυπάκουε τότε, όπως δέχονται και οι καθ' ων η αίτηση, η προσφυγή θα πρέπει να  επιτύχει.

Τη σχετική παράγραφο του σχεδίου υπηρεσίας την έχω παραθέσει.  Aναφέρεται «στην ειδικότητα που προορίζεται να διδάξει» χωρίς να περιλαμβάνει ρητή αναφορά σε απαίτηση για «αντιστοιχία».  Λέγουν οι καθ' ων η αίτηση πως η αναζήτηση αντιστοιχίας είναι αναπόφευκτη διότι μόνο έτσι θα ήταν δυνατό να διαπιστωθεί αν, πράγματι, το πτυχίο της αιτήτριας ήταν στην ειδικότητα που προορίζεται να διδάξει.  Παραπέμπουν δε σε νομολογία, όπου κάτω από όμοιες διατυπώσεις σχεδίου υπηρεσίας, ζητήθηκε πιστοποιητικό ισοτιμίας και αντιστοιχίας χωρίς να είχε εντοπιστεί τέτοιο πρόβλημα. (Βλ. Χριστίνα Χαραλαμπίδου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή 1304/2005, ημερομηνίας 16.3.07, Ελένη Λοϊζίδου-Γιώργα ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή 690/2004, ημερομηνίας 8.9.06, Σόνια Εμμανουήλ ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή 1858/2006, ημερομηνίας 21.7.08, Δημοκρατία ν. Χ»Γεωργίου, (2008) 3 ΑΑΔ 100, Πρίαμος Ιωαννίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή 670/2005, ημερομηνίας 10.8.07, Σωτήρης Χ»Γεωργίου ν. Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, Προσφυγή 1259/2007, ημερομηνίας 31.12.08). 

 

Ορθά εισηγείται η αιτήτρια πως οι αμέσως πιο πάνω υποθέσεις δεν μπορούν να βοηθήσουν.  Το θέμα στην κάθε μια από αυτές ήταν άλλο και σε καμιά από αυτές δεν συζητήθηκε ή αποφασίστηκε το θέμα που εδώ εγείρεται.  Αντίθετα, είναι σχετική η Θέτις Φραγκουλίδου κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή 1745/08 κ.α. ημερομηνίας 15.7.09, την οποία επικαλέστηκε η αιτήτρια, μάλιστα με την επισήμανση πως δεν εφεσιβλήθηκε αλλά εφαρμόστηκε στην πράξη.  Ώστε σε εκείνη την ειδικότητα να μην απαιτείται «αντιστοιχία».  Εκεί το σχέδιο υπηρεσίας για  όλες τις ειδικότητες Ειδικού Εκπαιδευτικού απαιτούσε πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν «στην αντίστοιχη ειδικότητα» και αποφασίστηκε πως τέτοια πρόνοια δεν μπορούσε να ερμηνευθεί ότι παραπέμπει και σε «αντιστοιχία».  Συναφώς, η λέξη «αντίστοιχη» δεν αφορούσε στην αντιστοιχία του πτυχίου αλλά στην ειδικότητα από τις πολλές της θέσης που ενδιέφερε στην περίπτωση.  Εδώ, βεβαίως, δεν έχουμε αναφορά σε «αντίστοιχη ειδικότητα» αλλά η αναφορά σε «ειδικότητα που προορίζεται να διδάξει» εννοεί ακριβώς το ίδιο πράγμα.  Δεν είναι εύλογο, δια μέσου τέτοιας διατύπωσης, να θεωρηθεί ότι εισάγεται απαίτηση «αντιστοιχίας» που έχει το ειδικό περιεχόμενο, όπως το προσδιορίζει ο Νόμος, και στο οποίο ακριβώς αναφέρθηκε η ΕΕΥ.

 

Είναι ορθά και τα περαιτέρω επιχειρήματα της αιτήτριας.  Πέρα από το ότι τέτοιας μορφής απαίτηση θα αναμενόταν να διατυπώνεται ρητά, υπάρχουν άλλες πρόνοιες του σχεδίου υπηρεσίας που δείχνουν επίγνωση της «αντιστοιχίας» ως όρου αλλά και ρύθμιση ώστε άλλοτε να την απαιτούν και άλλοτε να μην την απαιτούν.  Συγκεκριμένα, στην ειδική διάταξη του σχεδίου υπηρεσίας για  τα Θρησκευτικά, απαιτείται ρητά πτυχίο Θεολογικής Σχολής Ελληνικού Πανεπιστημίου ή «ισότιμο και αντίστοιχο πτυχίο Ελληνορθόδοξης Θεολογικής Σχολής» ενώ, αμέσως μετά, για  τα Εμπορικά, γίνεται λόγος μόνο για πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν στις εμπορικές ή οικονομικές επιστήμες.  Για να ακολουθήσει η πρόνοια για  την Τεχνολογία.  Εκεί γίνεται αναφορά σε ισότιμο και αντίστοιχο, μάλιστα όπως ρητά αναφέρεται, όπως αυτό θα κρινόταν από το ΚΥΣΑΤΣ.  Τελικά, ως προς την Τουρκική Γλώσσα - Τουρκολογία, η ισοτιμία του προσόντος συναρτάται ρητώς προς το πτυχίο του Τμήματος Τουρκικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου.

 

Καταλήγω πως κατά πλάνη τέθηκε ζήτημα «αντιστοιχίας» και στη βάση όλων των πιο πάνω, στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας.  Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.500 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, υπέρ της αιτήτριας, όπως συμφωνήθηκε.  Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.

 

 

Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/μσιαμπαρτά