|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 49/2009)
4 Ιουνίου, 2010.
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΛΠΙΝΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Αιτήτρια
- ΚΑΙ -
ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Καθ' ου η αίτηση
.............................
Αίτηση ημερ. 12/1/10 για προσαγωγή μαρτυρίας
Θ. Ραφτοπούλου (κα) για Α.Κ. Ευαγγέλου, για την αιτήτρια
Μ. Αντωνίου (κα)για Π. Πολυβίου, για τον καθ' ου η αίτηση
.............................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Η αιτήτρια στην παρούσα προσφυγή ζητά από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία, την οποία παραθέτω αυτούσια:
«Δήλωση και/ή διαταγή του Δικαστηρίου ότι η παράλειψη και/ή άρνηση του καθ' ου η αίτηση Δήμου Λευκωσίας να τοποθετήσει την Αιτήτρια στη δέουσα βαθμίδα της κλίμακας Α5 μόλις έφτασε στο αντίστοιχο σημείο της Κλίμακας Α2 του Σχεδίου Υπηρεσίας για τη θέση του Τροχονόμου, βάσει του οποίου προσλήφθηκε ως Τροχονόμος, είναι άκυρη, παράνομη και χωρίς οποιοδήποτε νόμιμο αποτέλεσμα.»
Η αιτήτρια προσελήφθη στην υπηρεσία του Δήμου Λευκωσίας ως τροχονόμος, στις 2/11/98. Είναι ο ισχυρισμός της ότι «κατά ή περί το Νοέμβριο του 2004» έφτασε στο σημείο της Κλίμακας Α2 που αντιστοιχεί με την αφετηρία της Α5 αλλά ο καθ' ου παρέλειψε να την τοποθετήσει στην αφετηρία της Α5. Αντ' αυτού κατά ή περί την 2/11/04 την τοποθέτησε στη βαθμίδα 7 της Κλίμακας Α2. Κατά ή περί την στις 2/11/08, η αιτήτρια έφθασε στην Κλίμακα Α2 βαθμίδα 10 που αντιστοιχεί με τη 3η βαθμίδα της Κλίμακας Α5 αλλά και πάλιν παρέλειψε ο καθ' ου η αίτηση να την τοποθετήσει σ' αυτή την κλίμακα με αποτέλεσμα την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής.
Μετά την καταχώρηση της ένστασης και πριν καταχωρηθεί η αγόρευση από πλευράς της αιτήτριας, οι δικηγόροι της καταχώρησαν την παρούσα αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας, με ένορκη δήλωση εκ μέρους της, σχετικά με το σχέδιο υπηρεσίας στο οποίο αναφερόταν η επιστολή προσφοράς διορισμού ημερ. 5/10/98 που της έστειλε ο καθ' ου η αίτηση και το οποίο σχέδιο υπηρεσίας είχε επισυναφθεί στην εν λόγω επιστολή.
Η αίτηση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση της αιτήτριας η ουσία της οποίας είναι ότι εργάζεται ως Τροχονόμος στο Δήμο Λευκωσίας από τις 2/11/98 και ότι το σχέδιο υπηρεσίας με βάση το οποίο προσλήφθηκε είναι αυτό που επισύναψε στην προσφυγή της ως Παράρτημα 1, ενώ ο καθ' ου η αίτηση με την ένσταση που καταχώρησε στην προσφυγή, ισχυρίζεται ότι το σχετικό σχέδιο υπηρεσίας είναι άλλο, αυτό που παραθέτει ως Παράρτημα 3 στην ένσταση. Στο σχέδιο που της έστειλε ο καθ' ου η αίτηση με επιστολή ημερ. 5/10/98 (παράρτημα 1 στην προσφυγή) δεν υπάρχει η Σημείωση 2, όπου υπάρχει η φράση «Οι υπάλληλοι που κατείχαν τη θέση αυτή κατά τις 16/12/96». Εφόσον υπάρχει διαφορά στα γεγονότα, ζητά να της επιτραπεί να καταθέσει ενόρκως, με ένορκη δήλωση, αφού το όλο θέμα είναι αποφασιστικής σημασίας για την όλη υπόθεση.
Ο καθ' ου η παρούσα αίτηση αντιτίθεται στην αίτηση για τους εξής ουσιαστικά λόγους: (α) γιατί η αίτηση αποσκοπεί στο να δείξει η αιτήτρια ότι έχει έννομο συμφέρον να προωθεί την προσφυγή και όχι για στήριξη θεραπείας, (β) η αιτήτρια δεν παρέθεσε με εύλογη λεπτομέρεια τα γεγονότα που επιθυμεί να αποδείξει με μαρτυρία, (γ) η μαρτυρία που επιδιώκει να προσκομίσει δεν είναι σχετική με τα επίδικα θέματα, (δ) το ορθό σχέδιο υπηρεσίας είναι το Παράρτημα 3 στην ένσταση της προσφυγής που η αιτήτρια παραδέχεται ότι είναι και στο σχετικό φάκελο της.
Τα πιο πάνω επαναλαμβάνονται ουσιαστικά και στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει στην ένσταση. Καταλήγει ο ενόρκως δηλών για τον καθ' ου η αίτηση ως εξής: «Αρνούμαι και απορρίπτω κατηγορηματικά τον ισχυρισμό της αιτήτριας ότι στην επιστολή προσφοράς διορισμού των καθ' ων η αίτηση προς την αιτήτρια ήταν επισυνημμένο σχέδιο υπηρεσίας άλλο από αυτό το οποίο εκδόθηκε από το Δήμο Λευκωσίας και βρίσκεται στον προσωπικό φάκελο της αιτήτριας.»
Νομική βάση της αίτησης είναι οι Καν. 10, 11, 12, 17, 18 και 19 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Δικαστηρίου του 1962 και οι σχετικές πρόνοιες των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών που αναφέρονται στην αίτηση.
Από τις συνδυασμένες πρόνοιες των Καν. 10(2) και 19 φαίνεται ότι το δικαστήριο έχει διακριτική εξουσία να δώσει οδηγίες σχετικά με την εκδίκαση της υπόθεσης όπως και οι αιτούμενες. Απλώς ο Καν. 10(2) καλύπτει ενωρίτερο στάδιο της διαδικασίας από αυτό που βρισκόμαστε στην παρούσα υπόθεση ενώ ο Καν. 19 καλύπτει οποιοδήποτε στάδιο, φτάνει να ικανοποιηθεί το δικαστήριο ότι οι αιτούμενες οδηγίες απαιτούνται προς το συμφέρον της δικαιοσύνης (βλ. μεταξύ άλλων, Ανδρέας Ι. Καρπασίτης & Υιοί Λτδ. ν. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Λάρνακας, υποθ. αρ. 757/92 ημερ. 12/12/97 - Τ. Ηλιάδης Δ. - και Thermphase Limited v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1991) 4 (Δ) Α.Α.Δ. 3322, Πογιατζής, Δ.)
Ιδιαίτερα όσον αφορά την προσαγωγή μαρτυρίας υπάρχει αρκετή νομολογία. Μια υπόθεση που ασχολείται με λεπτομέρεια στο θέμα που εξετάζουμε, είναι η υπόθεση αρ. 300/03 ημερ. 20/11/02 Χρίστος Ιωσηφιδης ν. Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου όπου ο Καλλής Δ., με αναφορά σε μεγάλο αριθμό υποθέσεων κατέληξε ως εξής:
«Κυρίαρχο στοιχείο είναι κατά πόσο η προτεινόμενη μαρτυρία είναι εύλογα σχετική προς οποιοδήποτε επίδικο θέμα και αποδεικτική οποιουδήποτε επιδίκου θέματος. Έχω την άποψη πως για να κριθεί η σχετικότητα πρέπει η προτεινόμενη μαρτυρία να συγκεκριμενοποιείται στην αίτηση. Στην παρούσα υπόθεση δεν έχει γίνει τέτοια συγκεκριμενοποίηση. Η ένορκη δήλωση η οποία συνοδεύει την αίτηση (έχει παρατεθεί στις σελ. 4-6, πιο πάνω) περιέχει τις απόψεις και διαπιστώσεις του ομνύσαντα επί του κατά πόσο ο αιτητής ικανοποιεί τις προϋποθέσεις (δ) του άρθρου 2 του πιο πάνω Νόμου 212/87. Είναι αλήθεια ότι ο αιτητής έχει εξειδικεύσει και συγκεκριμενοποιήσει την προτεινόμενη μαρτυρία στη διάρκεια της αγόρευσης του (βλ. σελ. 7-8, πιο πάνω). Ωστόσο αυτό δεν ικανοποιεί τις απαιτήσεις της Νομολογίας. Είναι απαραίτητο όπως η σχετική εξειδίκευση γίνεται στην αίτηση και στην ένορκη δήλωση που τη συνοδεύει. Εν όψει των ανωτέρω θεωρώ ότι δεν έχει τεθεί ενώπιον μου το υλικό που είναι απαραίτητο για να αποφασισθεί κατά πόσο η προτεινόμενη μαρτυρία είναι εύλογα σχετική με τα επίδικα θέματα της προσφυγής. Για το λόφο αυτό η αίτηση δεν μπορεί να πετύχει.»
Στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Sportsman Betting Co. Limited v. Κυπριακής Δημοκρατíaς (2000) 3 Α.Α.Δ. 591 σελ 595 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
«Από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου προκύπτει σαφώς η αρχή ότι προϋπόθεση για την προσαγωγή μαρτυρίας στην αναθεωρητική διαδικασία είναι η σχετικότητα της μαρτυρίας προς τα επίδικα θέματα. (Βλέπε: Ρούσος ν. Ιωαννίδης κ.α., Α.Ε. 2064, ημερ. 29.7.99, Ζαβρός ν. Δημοκρατίας, Υποθ. αρ. 779/87, ημερ. 26.1.89, Τάσου Μιχαηλίδη κ.α. ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Παλαιχωρίου, Υπόθ. Αρ. 530/97, ημερ. 5/7/2000). Στην αναθεωρητική του δικαιοδοσία το Ανώτατο Δικαστήριο έχει την διακριτική ευχέρεια να ελέγχει το δικαίωμα των διαδίκων να προσαγάγουν μαρτυρία σχετική με τα γεγονότα που θέλουν να αποδείξουν, με γνώμονα πάντοτε τη σχετικότητα της μαρτυρίας με τα επίδικα θέματα. Ο διάδικος που ζητά την έκδοση οδηγιών για προσαγωγή μαρτυρίας, είτε προφορικής είτε υπό μορφή ένορκης δήλωσης, οφείλει να προσδιορίσει με εύλογη λεπτομέρεια τα γεγονότα τα οποία επιδιώκει να αποδείξει και να ικανοποιήσει επίσης το Δικαστήριο ότι τα γεγονότα αυτά είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα που εγείρονται στην προσφυγή, λαμβανομένων υπόψη των νομικών σημείων και των γεγονότων πάνω στα οποία βασίζεται η προσφυγή. Επιτρέπεται η προσκόμιση γεγονότων με μαρτυρία μόνο όταν είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα και όταν η απόδειξη τους δυνατό να τεκμηριώσει οποιονδήποτε από τους λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης διοικητικής απόφασης. (Βλέπε: Sunrise Industry Clothing Ltd. v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 999/91, ημερ. 24/9/92, Νικολαϊδης ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 374/92, ημερ. 19/3/93, Lordos Hotels Holdings Ltd v. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Παραλιμνίου, Υποθ. αρ. 71/97, ημερ. 18/11/99).»
Σχετικές με το ίδιο θέμα είναι και η απόφαση της Ολομέλειας στις υποθέσεις Ρούσος ν. Ιωαννίδης κα (1999) 3 Α.Α.Δ. 549 και Ράφτη κα ν. Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 335.
Στρεφόμενος στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης βρίσκω ότι πράγματι, μεταξύ των διαδίκων υπάρχει ουσιαστική διαφορά στα γεγονότα, όπως τα ισχυρίζονται στην προσφυγή και ένσταση, τα οποία είναι σχετικά με την υπόθεση και αναγκαία για απόφαση στην προσφυγή. Μεταξύ των λόγων ακύρωσης που αναφέρονται στην προσφυγή είναι και «πλάνη περί τα πράγματα και το Νόμο» κάτι που καθιστά τη μαρτυρία που ζητά η αιτήτρια να προσκομίσει σχετική με την υπόθεσή της. Η αιτήτρια διευκρινίζει το είδος της μαρτυρίας που επιθυμεί να προσκομίσει, η οποία μάλιστα θα είναι και πολύ σύντομη. Επομένως καταλήγω όπως επιτραπεί στην αιτήτρια να προσκομίσει μαρτυρία με τη μορφή ένορκης δήλωσης, ότι η πρόσληψη της έγινε με το σχέδιο υπηρεσίας που αυτή ισχυρίζεται και όχι με το σχέδιο υπηρεσίας που επικαλέστηκε ο καθ' ού η προσφυγή Δήμος. Η βαρύτητα που θα δοθεί στην εν λόγω μαρτυρία είναι θέμα που θα εξεταστεί κατά την ακρόαση της προσφυγής.
Ενόψει των πιο πάνω η αιτήτρια δικαιούται να καταχωρήσει ένορκη δήλωση για τον πιο πάνω σκοπό σε 21 μέρες από σήμερα.
Ο καθ' ου η αίτηση, αν επιθυμεί, μπορεί να καταχωρήσει ένορκη δήλωση σε απάντηση της ένορκης δήλωσης της αιτήτριας, σε 21 ημέρες από τη λήψη της ένορκης δήλωσης της αιτήτριας.
Τα έξοδα της αίτησης να είναι έξοδα στην κυρίως προσφυγή.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς