ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 846/2004)
21 Μαρτίου, 2006
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
CREMONA ADVERTISING LTD,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ
ΤΟΥ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ ΚΑΙ
ΕΦΟΡΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ,
Καθ΄Ων η Αίτηση.
_________
Σ. Νικολάου γιαΠαπαχαραλάμπους και Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.
Β. Χριστοφόρου, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ΄Ων η Αίτηση.
Χ. Κυριακίδης, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στις 8.3.1999, 28.9.2001 και 26.10.2001 ο Έφορος Εταιρειών ενέγραψε, κατόπιν αιτήσεων της Αιτήτριας Gremona Advertising Ltd, κυπριακής εταιρείας, τις εμπορικές επωνυμίες GREMONA/MC CANN-ERICKSON, GREMONA MC CANN και GREMONA UNIVERSAL MC CANN αντίστοιχα. Στις 5.9.2003 ο δικηγόρος της εταιρείας Mc Cann Erickson Athens S.A. και του ομίλου The Interpublic Group of Companies Inc απηύθυνε επιστολή προς την Έφορο Εταιρειών με την οποία ζητούσε τη διαγραφή των εν λόγω εγγραφών. Η Έφορος διεξήγαγε ακρόαση η οποία κατέληξε σε απόφαση για διαγραφή των εμπορικών επωνυμιών. Όχι στη βάση ότι η εγγραφή ήταν εξ υπαρχής παράνομη, που ήταν η μία εισήγηση της Mc Cann Erickson, αφού απεφάνθη ότι, αν και η εγγραφή ήταν όντως εξ υπαρχής παράνομη, δεν μπορούσε να ανακληθεί αναδρομικά λόγω της παρόδου του εύλογου χρόνου και εφ΄όσον δεν υπήρξε δόλος εκ μέρους της Αιτήτριας ως προς την παράνομη εγγραφή. Η διαγραφή απεφασίσθη στη βάση της άλλης εισήγησης της Mc Cann Erickson, ότι η διαγραφή δικαιολογείτο ως εκ της μεταβολής των πραγματικών συνθηκών στις οποίες είχε βασισθεί η αρχική εγγραφή, και συγκεκριμένα, όπως το έθεσε:
"Είναι παραδεκτό και από τις δυο πλευρές ότι η συμφωνία μεταξύ τους έχει καταγγελθεί και ότι οι δυο πλευρές ευρίσκονται ενώπιον του Δικαστηρίου για να λύσουν τις διαφορές τους. Αντίγραφο σχετικού κλητηρίου εντάλματος αγωγής στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας με αρ. 9709/2003 που καταχωρήθηκε στις 11.09.2003 έχει παρουσιαστεί ενώπιον της Εφόρου.
Και οι δυο πλευρές αποδέχονται ότι η μεταξύ τους συνεργασία έχει λήξει. Σαν αποτέλεσμα των πιο πάνω είναι φανερό ότι οι πραγματικές συνθήκες στις οποίες στηρίχτηκε η Έφορος για εγγραφή των εμπορικών επωνυμιών δηλ. η συνεργασία μεταξύ των δυο πλευρών έχουν μεταβληθεί."
Η Αιτήτρια εισηγείται ότι, ελλείψει πρόνοιας στον περί Ομορρύθμων και Ετερορρύθμων Εταιρειών και Εμπορικών Επωνυμιών Νόμο, Κεφάλαιο 116, που να διέπει τη διαγραφή εμπορικής επωνυμίας, εφαρμόζονται οι γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου, όπως κωδικοποιούνται στο άρθρο 54 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(Ι)/99), το οποίο επιτρέπει την ανάκληση παράνομης πράξης μετά από την πάροδο ευλόγου χρόνου μόνο αν η εγγραφή ήταν αποτέλεσμα δόλου του ενδιαφερόμενου. Εφ΄όσον η Έφορος διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε δόλος εκ μέρους της αιτήτριας ως προς την παράνομη εγγραφή, η εγγραφή δεν μπορούσε, εισηγείται η Αιτήτρια, να ανακληθεί.
Να παρατηρήσω βεβαίως κατ΄αρχάς ότι, όπως ήδη ελέχθη, η Έφορος διέγραψε τις επωνυμίες όχι στη βάση ανάκλησης της εγγραφής τους ως παράνομης πράξης, οπότε θα εφαρμόζοντο οι πρόνοιες του άρθρου 54(1)(2)(3), αλλά στη βάση της μεταβολής των πραγματικών συνθηκών στις οποίες είχαν βασισθεί οι εγγραφές. Και αυτό δυνάμει του άρθρου 54(4) το οποίο προνοεί:
"Επιτρέπεται η ανάκληση διοικητικής πράξης σε περίπτωση μεταβολής των πραγματικών συνθηκών στις οποίες στηρίχτηκε η έκδοσή της ή που αποτελούσαν, σύμφωνα με το νόμο, την προϋπόθεση για την έκδοσή της."
Δεν βλέπω γιατί η Έφορος να μην μπορούσε να βασισθεί στην αρχή την οποία ενσωματώνει το άρθρο 54(4) για να ενεργήσει ως έπραξε. Εκείνο στο οποίο απολήγει η εισήγηση της Αιτήτριας, ότι δηλαδή το άρθρο 54(4) δεν παρέχει στην Έφορο δικαίωμα ανάκλησης πέραν των προνοουμένων στο άρθρο 54(1)(2)(3), δεν δικαιολογείται από τους ίδιους τους όρους του άρθρου 54(4) που αφορούν περίπτωση άλλη εκείνης που αφορά το άρθρο 54(1)(2)(3).
Δυστυχώς τόσο η Αιτήτρια αλλά και η Δημοκρατία και η Mc Cann Erickson στις αγορεύσεις τους ασχολήθηκαν με το θέμα του παράνομου της εγγραφής ως προς το οποίο βεβαίως η απόφαση της Εφόρου δεν προσβάλλεται και δεν μπορεί να απασχοληθεί το Δικαστήριο, παρά με το θέμα της μεταβολής των συνθηκών που ενδιαφέρει. Ως προς τούτο, η απόφαση της Εφόρου δεν καταδεικνύεται πάσχουσα. Η καταγγελία της μεταξύ των μερών συμφωνίας από τη Mc Cann Erickson και η λήξη της συνεργασίας τους ήταν επαρκής βάση για την απόφαση της, εφ΄όσον τα γεγονότα αυτά δεν μετέβαλλαν απλώς αλλά αφαιρούσαν το όλο υπόβαθρο της εγγραφής των επωνυμιών επ΄ονόματι της Αιτήτριας. Η Αιτήτρια ποτέ δεν είχε αυτοτελές δικαίωμα εγγραφής των εν λόγω επωνυμιών παρά μόνο ως εκ της συνεργασίας της με τη Mc Cann Erickson και της συμφωνίας που τη διείπε. Η εισήγηση της Αιτήτριας ότι η Έφορος θα έπρεπε να αναμένει την έκβαση της μεταξύ των μερών σχετικής αγωγής για να αποφασίσει παρεξηγεί τη σημασία της αγωγής. Ήταν η καταγγελία της συμφωνίας από τη Mc Cann Erickson, από την οποία και μόνο η Αιτήτρια αντλούσε το δικαίωμα να χρησιμοποιεί - και όχι μάλιστα να εγγράψει - την επωνυμία Gremona και η ακόλουθη λήξη της συνεργασίας που παρείχε στην Έφορο το έδαφος για να ενεργήσει ως ενήργησε.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Η Αιτήτρια θα καταβάλει £300 έξοδα στη Δημοκρατία και £300 έξοδα στο Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Δ. Χατζηχαμπής
Δ.
/ΚΧ"Π