|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Προσφυγή αρ. 877/2004
14 Ιουλίου 2005
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 23, 25, 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
FISHING COMPANY BETA LTD.
Αιτητές,
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ
Καθού η αίτηση.
------------------
Κ. Κακουλλή, για τους αιτητές
Ν. Μιχαηλίδης, Νομικός Λειτουργός για Γενικό Εισαγγελέα, για τον καθού η αίτηση
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του καθού η αίτηση που τους κοινοποιήθηκε στις 13/8/04 ότι θα εκδοθεί διάταγμα για άρση της Κυπριακής εθνικότητας του αλιευτικού σκάφους «Βeta» ιδιοκτησίας των αιτητών και για τη διαγραφή του από το κυπριακό νηολόγιο και/ή το διάταγμα του καθού η αίτηση με αρ. Κ.Δ.Π. 695/04 που δημοσιεύτηκε στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας με αρ. 1893 ημερ. 20/8/04 με το οποίο διέταξε την άρση της κυπριακής εθνικότητας του εν λόγω πλοίου και τη διαγραφή του από το κυπριακό νηολόγιο, είναι άκυρα και στερημένα εννόμου αποτελέσματος.
Οι αιτητές είναι ναυτιλιακή εταιρεία εγγεγραμμένη στην Κύπρο δυνάμει των προνοιών του περί Εταιρειών Νόμου Κεφ. 113. Μεταξύ άλλων σκαφών είναι ιδιοκτήτες του αλιευτικού σκάφους ΒΕΤΑ το οποίο ενεγράφη στο κυπριακό νηολόγιο στις 22/10/99 και έχει κυπριακή εθνικότητα. Κατά ή περί το Φεβρουάριο του 2004 οι αιτητές έλαβαν επιστολή του καθού η αίτηση (Υπουργού Συγκοινωνιών και Έργων) ημερ. 5/2/04 με την οποία τους γνωστοποιούσε ότι προτίθετο να διατάξει την άρση της εθνικότητας του προαναφερθέντος πλοίου και τη διαγραφή του από το κυπριακό νηολόγιο και τους καλούσε να προβάλουν λόγους κατά της έκδοσης ενός τέτοιου διατάγματος.
Οι λόγοι για τους οποίους ο καθού η αίτηση θα προχωρούσε στο πιο πάνω μέτρο ήταν διότι «κατάληξε στο συμπέρασμα ότι ο πλοιοκτήτης ή ο πλοίαρχος του πλοίου ΒΕΤΑ (ΙΜΟ 8607220) ή οποιονδήποτε υπεύθυνο για το πλοίο αυτό πρόσωπο, αμέσως ή εμμέσως παραβαίνει ή παραλείπει να συμμορφωθεί με τις διατάξεις του περί Αλιείας Νόμου Κεφ. 135, όπως έχει τροποποιηθεί, λόγω του ότι το σκάφος δεν έχει εξασφαλίσει άδεια αλιείας δυνάμει των διατάξεων του περί Αλιείας Νόμου και ακόμη αν έχει εξασφαλίσει άδεια αλιείας, δεν προσεγγίζει τα λιμάνια της Δημοκρατίας για επιθεώρηση τουλάχιστον μια φορά κάθε έτος αλλά ούτε και εκφορτώνει τουλάχιστον 50% των συνολικών ετήσιων αλιευμάτων του σε λιμάνια της Δημοκρατίας όπως προβλέπεται από τον πιο πάνω Νόμο».
Οι αιτητές προέβησαν σε παραστάσεις μέσω των δικηγόρων τους με επιστολές 11/2/04 και 4/6/04. Στις 13/8/04 οι δικηγόροι των αιτητών έλαβαν επιστολή με την οποία το Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων τους πληροφορούσε ότι ο Υπουργός αποφάσισε να εκδώσει διάταγμα για άρση της εθνικότητας των σκαφών «ΑLPHA", "BETA" και "HEINASTE" και τη διαγραφή τους από το κυπριακό νηολόγιο. Παραθέτω αυτούσιο το ουσιαστικό μέρος της εν λόγω επιστολής:
«Αγαπητοί κύριοι,
Θέμα: Αλιευτικά σκάφη ALPHA, BETA, HEINASTE - διαγραφή
Έχω οδηγίες να αναφερθώ στο πιο πάνω θέμα και να σας πληροφορήσω ότι μετά από διερεύνηση των λόγων που έχετε προβάλει για μη διαγραφή των πιο πάνω αλιευτικών σκαφών, ο Υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων έχει αποφασίσει ότι θα πρέπει να εκδοθεί διάταγμα για άρση της κυπριακής εθνικότητας των εν λόγω σκαφών και διαγραφή τους από το κυπριακό νηολόγιο, σύμφωνα με τους περί Εμπορικής Ναυτιλίας (Αρσις της Εθνικότητας των Κυπριακών Πλοίων) Κανονισμούς του 1979»
Οι αιτητές προσέβαλαν την πιο πάνω απόφαση του Υπουργού με την προσφυγή με αρ. 828/04 που καταχωρήθηκε στις 19/8/04 η οποία όμως αποσύρθηκε στις 16/9/04 μετά από ισχυρισμό της πλευράς του καθού η αίτηση ότι ήταν πρόωρη. Στις 20/8/04 δημοσιεύθηκε στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας και διάταγμα του καθού η αίτηση με το οποίο διατάσσεται η άρση της κυπριακής εθνικότητας του πλοίου ΒΕΤΑ με αποτέλεσμα να ακολουθήσει η παρούσα προσφυγή. Σημειώνω ότι καταχωρήθηκαν οι προσφυγές αρ. 875/04 Κenora Shipping Company Ltd v. Κυπριακής Δημοκρατίας και η 876/04 Sea Dove Shipping Company Ltd. v. Κυπριακής Δημοκρατίας, που αφορούσαν την άρση της εθνικότητας των άλλων δυο πλοίων.
Οι αιτητές προβάλλουν διάφορους νομικούς λόγους. Μεταξύ αυτών είναι ισχυρισμός για παραβίαση των άρθρων 28, 25 και 23 του Συντάγματος, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αποτελεί ουσιαστικά ανάκληση διοικητικής πράξης η οποία έγινε κατά παράβαση των αρχών που διέπουν την ανάκληση τέτοιων πράξεων, ότι ο καθού η αίτηση ενήργησε καθ' υπέρβαση εξουσίας και ότι η απόφαση λήφθηκε μετά από πλάνη περί τα πραγματικά γεγονότα και/ή το νόμο και/ή χωρίς τη διεξαγωγή της δέουσας έρευνας.
Προτού προχωρήσω στην περαιτέρω εξέταση της υπόθεσης σημειώνω ότι κατά το στάδιο των διευκρινίσεων οι συνήγοροι πληροφόρησαν το δικαστήριο ότι σε μια από τις προαναφερθείσες υποθέσεις, την προσφυγή αρ. 875/04 εκδόθηκε απόφαση στις 20/12/04 από τον αδελφό δικαστή Χατζηχαμπή με την οποία η προσφυγή απορρίφθηκε. Ήταν όμως η θέση της κας Κακουλλή ότι η εν λόγω υπόθεση διαφοροποιείται.
Στην παρούσα υπόθεση έχω προσέξει ότι τόσο στην επιστολή της 13/8/04 με την οποία πληροφορούνται οι αιτητές ότι θα αρθεί η εθνικότητα του πλοίου όσο και στο διάταγμα ημερ. 20/8/04 με το οποίο δημοσιεύθηκε η άρση της εθνικότητας και η διαγραφή του πλοίου, γίνεται αναφορά στους περί Εμπορικής Ναυτιλίας (Άρσις της Εθνικότητας Κυπριακών Πλοίων) Κανονισμούς του 1979 δηλαδή την Κ.Δ.Π. 166/79, οι οποίοι κανονισμοί, όπως φαίνεται στο προοϊμιο τους εκδόθηκαν από το Υπουργικό Συμβούλιο με βάση το άρθρ. 6Α των περί Εμπορικής Ναυτιλίας (Νηολόγησις, Πώλησις και Υποθήκευσις Πλοίων) Νόμων του 1963-1979 (Ν. 45/63, 32/65. 82/68, 62/73, 102/73 και 42/79).
Παρόλο που δεν έγινε οποιαδήποτε νύξη από τη δικηγόρο των αιτητών κατά πόσο οι εν λόγω κανονισμοί είναι καθ' υπέρβαση (ultra vires) των προνοιών του εν λόγω νόμου, με προβλημάτισε κατά πόσον θα μπορούσα να εξετάσω το θέμα αυτεπάγγελτα αφού έχω προσέξει ότι στο άρθρο 6 Α δεν υπάρχει πρόνοια περί εξουσίας του Υπουργικού Συμβουλίου να εκδίδει κανονισμούς. Το Υπουργικό Συμβούλιο με βάση το άρθρο 54 (ζ) του Συντάγματος έχει εξουσία έκδοσης «κανονιστικών και εκτελεστικών των νόμων διαταγμάτων, ως οι νόμοι ορίζουσι».
Μετά όμως από προσεκτική εξέταση της επίδικης απόφασης (και αναφέρομαι ιδιαίτερα στο διάταγμα ημερ. 20/8/04 με το οποίο διατάχθηκε η άρση της εθνικότητας και η διαγραφή του εν λόγω πλοίου από το νηολόγιο), έχω προσέξει ότι η απόφαση του καθού η αίτηση δε βασίζεται μόνο στους εν λόγω κανονισμούς. Στηρίζεται επίσης στις ίδιες τις πρόνοιες του άρθρου 6 Α των περί Εμπορικής Ναυτιλίας (Νηολόγησις, Πώλησις και Υποθήκευσις Πλοίων) Νόμων του 1963 μέχρι 2004 δηλαδή το Ν. 45/63 όπως τροποποιήθηκε από σειρά νόμων, ο τελευταίος των οποίων κατά τον ουσιώδη χρόνο ήταν ο 169(1)/2004. Εφόσον λοιπόν η απόφαση είχε άλλη (και μάλιστα πιο δυνατή) νομική βάση, θα ήταν περιττό να ασχοληθώ με θέμα ultra vires των προαναφερθέντων κανονισμών καθότι ειδικά με τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης δε θα εξυπηρετείτο κανένας σκοπός. Άλλωστε είναι αμφίβολο αν τέτοιο θέμα θεωρείται ως θέμα δημόσιας τάξης για να εξεταστεί αυτεπάγγελτα. Στην υπόθεση Χρίστος Ιωσηφίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 1119/02 ημερ. 19/10/04 ο Νικολαϊδης Δ, ανάφερε τα εξής:
«.......Όπως έχει αποφασιστεί, ισχυρισμοί περί υπέρβασης των εξουσιοδοτικών πλαισίων (ultra vires) του νόμου από τον κανονιστικό νομοθέτη, πρέπει να προβάλλονται ειδικά στην αίτηση ακυρώσεως και να προσδιορίζεται το άρθρο του νόμου που παραβιάζεται, καθώς και ο τρόπος που αυτό παραβιάζεται. Αόριστοι ισχυρισμοί δεν μπορούν να εξετάζονται από το Ανώτατο Δικαστήριο (Δημοκρατία ν. Πογιατζής (1992) 3 Α.Α.Δ. 196 και Ζίζιρου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 631).»
Στρέφομαι τώρα να εξετάσω την ουσία της προσφυγής. Έχω προσέξει ότι οι ίδιοι λόγοι που προβάλλονται στην παρούσα έχουν προβληθεί και στην προαναφερθείσα προσφυγή 875/04 στην οποία εκδόθηκε απόφαση από τον αδελφό δικαστή Χατζηχαμπή. Εξετάστηκαν εκεί όλα τα θέματα συμπεριλαμβανομένων και των ισχυρισμών περί παραβίασης των προαναφερθέντων άρθρων του Συντάγματος. Συμφωνώ με το σκεπτικό της εν λόγω απόφασης το οποίο υιοθετώ και για σκοπούς της παρούσας, χωρίς την ανάγκη να προσθέσω οτιδήποτε περαιτέρω.
Επομένως καταλήγω ότι και η παρούσα προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί.
Ως αποτέλεσμα η προσφυγή απορρίπτεται. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με βάση το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος. Οι αιτητές να καταβάλουν τα έξοδα του καθού η αίτηση όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς