Οι αιτητές είναι ιδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας στην επαρχία Λεμεσού, στην οποία καλλιεργούν εσπεριδοειδή.

Ο Έπαρχος Λεμεσού με αποφάσεις του ημερομηνίας 5.5.2000 τροποποίησε τους όρους αδειών που παραχωρήθηκαν στους αιτητές για άντληση νερού από τις γεωτρήσεις τους. Απαγορεύτηκε η άντληση νερού απ΄αυτές για την περίοδο 26.4.2000 - 27.4.2001 με το πιο κάτω αιτιολογικό:

Η κάθε μια από τις τροποποιήσεις των όρων των αδειών των αιτητών προσβάλλεται με την προσφυγή αυτή.

Οι δικηγόροι των αιτητών ισχυρίστηκαν ότι οι επίδικες αποφάσεις πάσχουν λόγω πλάνης περί τα πράγματα και ελλιπούς έρευνας. Πρόβαλαν ότι υπήρχε σφάλμα στην εκτίμηση του Επάρχου για την κρισιμότητα της κατάστασης του υδροφορέα και παράλειψη να εξετάσει την κατάσταση της κάθε γεώτρησης ξεχωριστά πριν να τροποποιήσει τη σχετική άδεια. Στήριξαν τον ισχυρισμό τους αυτό στην άποψη που έχουν για τον υδροφορέα Ακρωτηρίου στον οποίο ανήκουν οι γεωτρήσεις τους. Πρόβαλαν δηλαδή πως η υποβίβαση της στάθμης του νερού και η αύξηση της αλατότητάς του λόγω υπεράντλησης δεν αποτελεί μόνιμη κατάσταση αλλά παροδική, η οποία εκλείπει όταν υπάρχει ικανοποιητική βροχόπτωση. Ανέφεραν περαιτέρω πως οι καλλιέργειες τους είναι μόνιμες και όχι εποχιακές και ότι θα καταστραφούν από τη μη ικανοποιητική άρδευση.

Ισχυρίστηκαν περαιτέρω ότι οι αποφάσεις αντίκεινται στο άρθρο 25 του Συντάγματος, γιατί καθιστούν την εργασία των αιτητών αδύνατη, αφού οδηγούν τις φυτείες τους σε ξήρανση και οριστική καταστροφή.

Επίσης πρόβαλαν ότι παραβιάζουν τον περί Υδατοπρομηθείας (Ειδικά Μέτρα) Νόμο του 1964 (Ν. 32/64) και τους Κανονισμούς του 1966 (ΚΔΠ 695/66).

Είναι η θέση τους πως δεν πρόκειται για επιβολή περιορισμών όπως προβλέπουν ο Νόμος και οι Κανονισμοί αλλά για πλήρη στέρηση.

Έθεσαν, τέλος, ενώπιόν μου και λόγον έλλειψης αιτιολογίας.

Το άρθρο 6 του Νόμου καθορίζει τη δυνατότητα του Επάρχου να θέσει όρους ή περιορισμούς σε υφιστάμενες άδειες με τη σύμπραξη του Διευθυντή του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων.

Ο Κανονισμός 13 απαριθμεί κριτήρια τα οποία πρέπει να λάβει υπόψη ο Έπαρχος κατά την άσκηση της εξουσίας του αυτής. Αυτά είναι:

Όσον αφορά τον ισχυρισμό για τις επιπτώσεις στις καλλιέργειες των αιτητών, προκύπτει από τα ενώπιον μου στοιχεία ότι αποφασίστηκε να διατεθούν άδειες άντλησης νερού από γεωτρήσεις όπου αυτό είναι εφικτό και χρήσης νερού από τα υδατικά έργα.

Όσον αφορά την περίπτωση των αιτητών, τροποποιήθηκαν ορισμένες άδειές τους με απαγόρευση άντλησης νερού από τις γεωτρήσεις τους για 12 μήνες και είναι αυτές που αφορά η προσφυγή. Προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου και από την αγόρευση των αιτητών ότι επιτράπηκε η χρήση νερού από άλλα υδατικά έργα. Όσον αφορά άλλες άδειες από τις επίδικες επιτράπηκε η άντληση νερού από γεωτρήσεις καθώς και η χρήση νερού από άλλα υδατικά έργα. Ας σημειωθεί ότι στις τροποποιημένες άδειες αναφέρθηκε ότι θα παραχωρηθεί η χρήση νερού από άλλα υδατικά έργα.

Αυτό που θέτουν οι αιτητές στην αγόρευση τους είναι ότι οι παραχωρηθείσες ποσότητες ήταν ανεπαρκείς για τη διατήρηση των καλλιεργειών τους. Αυτό όμως δεν οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο Έπαρχος ενήργησε με πλάνη περί τα πράγματα και παρέλειψε να προβεί σε δέουσα έρευνα. Η κρίσιμη κατάσταση του υδροφορέα και ο κίνδυνος να επέλθει υφαλμύρωση και καταστροφή του από τις παράνομες αντλήσεις δικαιολογούσαν την τροποποίηση των επίδικων αδειών.

Ο ισχυρισμός για πλάνη περί τα πράγματα και ελλιπή έρευνα πρέπει να απορριφθεί, όπως και ο ισχυρισμός για έλλειψη αιτιολογίας.

Ο ισχυρισμός ότι οι επίδικες αποφάσεις αντίκεινται στο δικαίωμα ελεύθερης άσκησης της εργασίας των αιτητών, κατά παραβίαση του άρθρου 25 του Συντάγματος, προκύπτει από τα πιο πάνω ανεδαφικός. Οι τροποποιήσεις των αδειών ήταν αναγκαίες για την προστασία του υδροφορέα από τον κίνδυνο καταστροφής του.

Ούτε ο ισχυρισμός ότι οι περιορισμοί ισοδυναμούν με πλήρη στέρηση ευσταθεί. Η δικηγόρος της Δημοκρατίας υποστήριξε πως στέρηση θα υπήρχε αν γινόταν ανάκληση ή ακύρωση της άδειας άντλησης νερού. Είναι η θέση της πως είναι επιτρεπτή η επιβολή όρων μη άντλησης νερού κάποιας χρονικής διάρκειας, λαμβάνοντας υπόψη και τα κριτήρια με βάση τα οποία ο Έπαρχος μπορεί να τροποποιεί τις άδειες, όπως αυτά καθορίζονται στον Κανονισμό 13.

Συμφωνώ με τη θέση της αυτή. Η τροποποίηση των επίδικων αδειών έγινε στο πλαίσιο του Νόμου και των Κανονισμών. Ο ισχυρισμός αυτός των αιτητών στηρίχθηκε στην ερμηνεία της λέξης «περιορισμός» για να προβάλουν ότι στην περίπτωση τους δεν υπάρχει ελάττωση ή μετριασμός όπως σημαίνει η λέξη αυτή, αλλά πλήρης στέρηση. Από μελέτη του Νόμου και των Κανονισμών προκύπτει ότι γίνεται αναφορά σε «όρους ή περιορισμούς».

Π. Αρτέμης,

Δ.

/Χ.Π.