|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 3983
23 Οκτωβρίου, 1992
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 845/91).
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου — Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις — Συμμετοχή και συστάσεις από πρόσωπο άλλο από τον Διευθυντή, τον Διευθυντή Παραγωγής — Παράβαση του Κανονισμού 23(2) — Άκυρη απόφαση.
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου — Υπάλληλοι — Προαγωγές — Αποτίμηση της καταλληλότητας των υποψηφίων ανάγεται στην κρίση του διορίζοντος σώματος — Λήψη γνώμης εξωγενούς παράγοντα καθιστά την διαδικασία πλημμελή.
Ο αιτητής, προς υποστήριξη της προσφυγής του κατά της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Διευθυντή Παραγωγής, ισχυρίστηκε πως η ενέργεια του Συμβουλίου να καλέσει τον Διευθυντή Παραγωγής να προβεί σε συστάσεις, καθώς και η λήψη υπόψη των συστάσεων αυτών, ήταν παράνομη καθώς αντέβαινε στον Κανονισμό 23(2) των σχετικών Κανονισμών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Το καθήκον για τη διερεύνηση των ουσιωδών γεγονότων, ο προσδιορισμός των οποίων είναι απαραίτητος για την έκδοση διοικητικής απόφασης, ανάγεται στο αρμόδιο διοικητικό όργανο. Η επιλογή των μέσων για την αναζήτηση των γεγονότων αυτών εμπίπτει και πάλι στη διακριτική ευχέρεια του αρμόδιου διοικητικού οργάνου.
Η αποτίμηση της καταλληλότητας των υποψηφίων ανάγεται αποκλειστικά στην κρίση του διορίζοντος σώματος. Η κρίση τρίτου, ως στοιχείο εκτίμησης της καταλληλότητας των υποψηφίων για διορισμό, επιτρέπεται μόνο όταν ρητά προβλέπεται από το νόμο ή τους κανονισμούς. Η σύσταση του κ. Φλούρου στην προκείμενη περίπτωση συνιστούσε εξωγενές στοιχείο το οποίο δεν ήταν παραδεκτό ως παράγοντας κρίσεως των υποψηφίων. Η έρευνα της αρχής στην προκείμενη περίπτωση δεν περιορίστηκε στη δευκρίνιση των υπηρεσιακών στοιχείων των υποψηφίων, και ενδεχομένως τη συμπλήρωσή τους, αλλά επεκτάθηκε και στη λήψη της γνώμης εξωγενούς παράγοντα, γεγονός που καθιστά τη διαδικασία που ακολουθήθηκε πλημμελή. Η γνώμη του κ. Φλούρου επενέργησε, όπως προκύπτει από το σκεπτικό της απόφασης, ουσιωδώς στη λήψη της επίδικης απόφασης, γεγονός που την καθιστά τρωτή και υποκείμενη σε ακύρωση.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Κούρτης ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 4454·
Σταύρου & Άλλος ν. Δημοκρατίας (1991) 4(A) Α.Α.Δ. 317·
Κωνσταντίνου ν. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού (Αρ.2) (1992) 3 Α.Α.Δ. 3678.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόφαση των καθ' ων η αίτηση να πληρώσουν τη θέση του Διευθυντή Παραγωγής της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου με την επιλογή του ενδιαφερομένου μέρους, αντί του αιτητή.
Κ. Ευσταθίου, για τον αιτητή.
Γ. Κακογιάννης, και Κ. Στιβαρού (Λ/νις) για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή τέθηκε προς αναθεώρηση η απόφαση του Συμβουλίου της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, με την οποία πληρώθηκε η θέση του Διευθυντή Παραγωγης της Αρχής με την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους Χ. Χατζηπαύλου. Ο αιτητής ήταν ο άλλος από τους δύο υποψηφίους με ουσιαστικές διεκδικήσεις για προαγωγή στην επίμαχη θέση.
Η διαδικασία πλήρωσης της θέσης ακολούθησε την προδιαγραμμένη, από τους Περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμούς (Κ.Δ.Π. 291/86), πορεία με την παραπομπή σε πρώτο στάδιο της διερεύνησης του θέματος στη Συμβουλευτική Υπεπιτροπή της Αρχής για θέματα προσωπικού, την υποβολή του πορίσματος, και τελικά τη λήψη της επίδικης απόφασης. Πριν καταλήξει στην απόφασή του, το Συμβούλιο άκουσε τις απόψεις και τις συστάσεις του Διευθυντή και του Διευθυντή Παραγωγής της Αρχής. Τόσον ενώπιον της Υπεπιτροπής, όσον και ενώπιον του Συμβουλίου, τέθηκαν και συνεκτιμήθηκαν, όπως φαίνεται από τα πρακτικά, τα υπηρεσιακά στοιχεία των υποψηφίων περιλαμβανομένων και των εμπιστευτικών τους εκθέσεων. Αυτά αποκαλύπτουν ότι τόσον ο αιτητής, όσον και το ενδιαφερόμενο μέρος, ήταν πολύ καλοί υπάλληλοι με ευρεία πείρα και κατάρτιση, κατάλληλοι για διορισμό στην επίμαχη θέση. Το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε σε αρχαιότητα και πολύ ελαφρά σε αξία με γνώμονα τις εμπιστευτικές εκθέσεις. Με αυτά τα δεδομένα η επιλογή του ήταν εξ αντικειμένου λογικά εφικτή,
Ο Διευθυντής, τόσον ενώπιον της Υπεπιτροπής, όσον και ενώπιον του Συμβουλίου της Αρχής, σύστησε το ενδιαφερόμενο μέρος για προαγωγή ενόψει της αρχαιότητας της οποίας απολάμβανε αλλά και της προσωπικότητας και αποφασιστικότητάς του στη διεκπεραίωση των καθηκόντων του, ιδιότητες μεγάλης σημασίας για την εκπλήρωση των καθηκόντων του Διευθυντή Παραγωγής. Συγχρόνως επεσήμανε ότι και τα δύο μέρη είναι πολύ καλά τεχνικά καταρτισμένα και ότι έχουν ευρεία πείρα στη διεύθυνση, λειτουργία και συντήρηση των ηλεκτροπαραγωγικών σταθμών. Ο Διευθυντής εξέφρασε παρόμοιες θέσεις και ανάλογη σύσταστη τόσο ενώπιον της Υπεπιτροπής όσο και ενώπιον του Συμβουλίου της Αρχής. Αντίθετα με το Διευθυντή η Υπεπιτροπή, απαρτιζόμενη από μέλη της Αρχής [Κ 19(1)], σύστησε (κατά πλειοψηφία) τον αιτητή.
Ενόψει της διάστασης μεταξύ της σύστασης της Υπεπιτροπής και της σύστασης του Διευθυντή, το διορίζον σώμα έκρινε σκόπιμο να αναζητήσει και τις απόψεις του Διευθυντή Παραγωγής, του κ. Φλούρου, για την αξία και διεκδικήσεις των δυο υποψηφίων για προαγωγή.
Ο κ. Φλούρος δεν περιορίστηκε μόνο στην αποτίμηση της αξίας, πείρας και ικανοτήτων των υποψηφίων, αλλά υπέβαλε, όπως σημειώνεται στα πρακτικά, σύσταση για την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους για παρόμοιους λόγους με εκείνους που εξέθεσε ο Διευθυντής. Στο σκεπτικό της επίδικης απόφασης σημειώνεται ότι μετά από συνεκτίμηση όλων των υπηρεσιακών στοιχείων και των εμπιστευτικών εκθέσεων των υποψηφίων, καθώς και των συστάσεων της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής και του Διευθυντή, και των απόψεων του Διευθυντή Παραγωγής, το Συμβούλιο της Αρχής κατέληξε στην επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους ως του καταλληλότερου για προαγωγή.
Τα στοιχεία που είχε ενώπιόν του το Συμβούλιο καθιστούσαν, όπως εχουμε αναφέρει, εξ αντικειμένου λογικά εφικτή την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους, αν όχι την πλέον ενδεδειγμένη απόφαση. Εγείρεται όμως ένα σημαντικό θέμα το οποίο άπτεται της νομιμότητας της πράξης· αυτό αφορά την αναζήτηση των απόψεων του κ. Φλούρου για τη συγκριτική αξία των υποψηφίων και τη σύστασή του για το πρόσωπο που έπρεπε να διοριστεί. Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση υπέβαλε ότι η αναζήτηση των απόψεων του κ. Φλούρου ήταν αναγκαία για τη διερεύνηση της συγκριτικής αξίας των υποψηφίων ενόψει των διιστάμενων απόψεων, επί του θέματος, της Υπεπιτροπής και του Διευθυντή.
Ο δικηγόρος του αιτητή εξάλλου υπέβαλε ότι η υποβολή σύστασης από πρόσωπο ή όργανο άλλο από εκείνα που προβλέπονται στον Κ.23(2) συνιστά εκτροπή, η οποία καθιστά την απόφαση άκυρη.
Το καθήκον για τη διερεύνηση των ουσιωδών γεγονότων, ο προσδιορισμός των οποίων είναι απαραίτητος για την έκδοση διοικητικής απόφασης, ανάγεται στο αρμόδιο διοικητικό όργανο [βλ. Κούρτης ν. Δημοκρατίας (Υπ. Αρ. 576/88, η απόφαση εκδόθηκε στις 20/12/90 και δημοσιεύθηκε στους τόμους (1990) 3 Α.Α.Δ. 4454). Σταύρου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (Υ'π. Αρ. 739/87 και 814/87, η απόφαση εκδόθηκε στις 25/1/91 και δημοσιεύθηκε στους τόμους (1991) 4 Α.Α.Δ. 317), και Κωνσταντίνου ν. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού (Αρ.2) (Υπ. Αρ. 999/91, η απόφαση εκδόθηκε στις 12/10/92 και δημοσιεύθηκε στους τόμους (1992) 3 Α.Α.Δ. 3678)]. Και η επιλογή των μέσων για την αναζήτηση των γεγονότων αυτών εμπίπτει και πάλι στη διακριτική ευχέρεια του αρμόδιου διοικητικού οργάνου.
Η αποτίμηση της καταλληλότηας των υποψηφίων ανάγεται αποκλειστικά στην κρίση του διορίζοντος σώματος. Η κρίση τρίτου, ως στοιχείο εκτίμησης της καταλληλότητας των υποψηφίων για διορισμό, επιτρέπεται μόνο όταν ρητά προσβλέπεται από το νόμο ή τους κανονισμούς. Η σύσταση του κ. Φλούρου στην προκείμενη περίπτωση συνιστούσε εξωγενές στοιχείο το οποίο δεν ήταν παραδεκτό ως παράγοντας κρίσεως των υποψηφίων. Η έρευνα της αρχής, στην προκείμενη περίπτωση, δεν περιορίστηκε στη διευκρίνηση των υπηρεσιακών στοιχείων των υποψηφίων, και ενδεχομένως τη συμπλήρωσή τους, αλλά επεκτάθηκε και στη λήψη της γνώμης εξωγενούς παράγοντα, γεγονός που καθιστά τη διαδικασία που ακολουθήθηκε πλημμελή. Η γνώμη του κ. Φλούρου επενέργησε, όπως προκύπτει από το σκεπτικό της απόφασης, ουσιωδώς στη λήψη της επίδικης απόφασης, γεγονός που την καθιστά τρωτή και υποκείμενη σε ακύρωση.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται στην ολότητά της βάσει του άρθρου 146.4 (β) του Συντάγματος.
Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.