|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 3 ΑΑΔ 425
5 Iουνίου, 2002
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΑΡΤΕΜΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΚΥΠΡΙΑΚH ΔΗΜΟΚΡΑΤIΑ, ΜEΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠHΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚHΣ ΥΠΗΡΕΣIAΣ,
Εφεσείοντες-Καθ' ων η αίτηση,
v.
ΑΝΔΡEA ΠΑΠΑΪΕΡΩΝYΜΟΥ,
Εφεσιβλήτου-Αιτητή.
(Αναθεωρητική Έφεση Aρ. 2982)
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί ― Αναγνώριση προϋπηρεσίας ― Δυνατή κατά το νόμο η αναγνώριση μερικής απασχόλησης ως προϋπηρεσία ― Πλάνη περί το νόμο η απόρριψη αιτήματος, λόγω ταυτόχρονης άλλης απασχόλησης του αιτητή.
Ο εφεσίβλητος πέτυχε πρωτόδικα την ακύρωση της απόφασης της εφεσείουσας να του απορρίψει αίτημα για αναγνώριση προϋπηρεσίας, λόγω πλάνης περί το νόμο.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Προκύπτει σαφώς από το λόγο που δόθηκε για τη λήψη της επίδικης απόφασης, δηλαδή το γεγονός της υπηρεσίας του εφεσίβλητου στο Κτηματολόγιο κατά την περίοδο που αφορά, πλάνη περί το Νόμο κατά την άσκηση της διακριτικής εξουσίας των καθ' ων η αίτηση στη λήψη της απόφασης. Πουθενά στη νομοθεσία δεν προβλέπεται ρητώς ή ακόμη δεν εξυπακούεται πως η προϋπηρεσία πρέπει να είναι πλήρης ή κατ' αποκλεισμό άλλης υπηρεσίας, ώστε η υπηρεσία του αιτητή στο Κτηματολόγιο να αποκλείει και υπηρεσία σύμφωνα με το σχετικό Κανονισμό. Η θέση αυτή ενισχύεται, όπως ανέφερε και ο πρωτόδικος Δικαστής, και από το περιεχόμενο του Κανονισμού 3(2).
Από τον Κανονισμό αυτό προκύπτει σαφώς πως αναγνωρίζεται για προϋπηρεσία και μερική απασχόληση, η οποία λογίζεται ανάλογα με τη διάρκειά της. Είναι έτσι προφανές ότι οι καθ' ων η αίτηση κατέληξαν στην απόφασή τους παρερμηνεύοντας τις νομοθετικές πρόνοιες, αφού θεώρησαν την απασχόληση του εφεσίβλητου στο Κτηματολόγιο ως αποκλείουσα προϋπηρεσία με βάση τον Κανονισμό 3(1)(στ)(i). Κατά συνέπεια ακολούθησε και η μη διεξαγωγή της αναγκαίας έρευνας για να εξακριβωθεί η φύση της προϋπηρεσίας καθώς και οι ώρες της απασχόλησης σε αυτή.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τους καθ' ων η αίτηση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπόθεση Aρ. 590/98), ημερομηνίας 16/12/99, με την οποία αποδέχθηκε την προσφυγή του αιτητή και ακύρωσε την απόφαση με την οποία οι καθ' ων η αίτηση απέρριψαν αίτημά του με το οποίο ζητούσε αναγνώριση υπηρεσίας του στον τομέα της Θρησκευτικής Διαφώτισης της Iεράς Mητρόπολης Kιτίου από το 1980 μέχρι το 1992 ως προϋπηρεσια για σκοπούς της υπηρεσίας του στη Mέση Eκπαίδευση, στην οποία διορίστηκε ως καθηγητής Θρησκευτικών το 1992.
Ε. Λοϊζίδου, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Εφεσείοντες.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Π. Αρτέμη, Δ..
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Οι καθ' ων η αίτηση απέρριψαν αίτημα του εφεσίβλητου-αιτητή, με το οποίο ζητούσε αναγνώριση υπηρεσίας του στον τομέα της Θρησκευτικής Διαφώτισης της Ιεράς Μητρόπολης Κιτίου από το 1980 μέχρι το 1992 ως προϋπηρεσία για σκοπούς της υπηρεσίας του στη Μέση Εκπαίδευση, στην οποία διορίστηκε ως καθηγητής Θρησκευτικών το 1992.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποδέχθηκε προσφυγή που καταχώρησε ο εφεσίβλητος και ακύρωσε την επίδικη απόφαση. Εναντίον της πρωτόδικης αυτής απόφασης καταχωρήθηκε η παρούσα έφεση.
Η απόφαση της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας λήφθηκε στις 19.5.98, (δέστε Παράρτημα Δ στην Ένσταση των καθ' ων η αίτηση) και γνωστοποιήθηκε στον εφεσίβλητο με επιστολή ημερομηνίας 20.5.98, (Παράρτημα Ε). Στην επιστολή αυτή αναφέρονται τα ακόλουθα:
«. . . σας πληροφορώ ότι η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο αίτημα σας.
Όπως φαίνεται από τη μελέτη του φακέλου σας, κατά την περίοδο πριν από το διορισμό σας στην Εκπαίδευση υπηρετούσετε ως Κτηματολογικός Υπάλληλος».
Ο εφεσίβλητος, υποβάλλοντας το πιο πάνω αίτημά του, βασίστηκε στον Κανονισμό 3(1)(στ)(i) των Περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (Καθορισμός Αναγνωρισμένης Υπηρεσίας για σκοπούς Διορισμού, Προαγωγής και Προσαυξήσεων) Κανονισμών του 1997 (Κ.Δ.Π. 382/97), που προνοεί τα πιο κάτω:
«3(1) Εκτός από τις περιπτώσεις στις οποίες προβλέπεται διαφορετικά στο Νόμο και τηρουμένων των υπόλοιπων διατάξεων των Κανονισμών αυτών, αναγνωρισμένη υπηρεσία ή προϋπηρεσία για σκοπούς διορισμού, προαγωγής και προσαυξήσεων λογίζεται ότι περιλαμβάνει επίσης την εκπαιδευτική υπηρεσία, εφόσον είναι υπηρεσία ή προϋπηρεσία -
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
(στ)(i) Στα γραφεία της Θρησκευτικής Διαφωτίσεως της Ιεράς Αρχιεπισκοπής και των Ιερών Μητροπόλεων Κύπρου που, σύμφωνα με σχετική βεβαίωση της Ιεράς Αρχιεπισκοπής ή των οικείων Ιερών Μητροπόλεων, εμπεριέχει το στοιχείο της διαπαιδαγώγησης και της καθοδήγησης.»
Οι λόγοι ακυρότητας, οι οποίοι προβλήθηκαν στην προσφυγή ήταν πάσχουσα αιτιολογία, λανθασμένη ερμηνεία του σχετικού Κανονισμού, πλάνη περί το Νόμο και τα πράγματα και έλλειψη δέουσας έρευνας. Ας σημειωθεί ότι ο εφεσίβλητος είχε παρουσιάσει βεβαίωση της Ιεράς Μητρόπολης Κιτίου σχετικά με την υπηρεσία του στον τομέα Θρησκευτικής Διαφωτίσεως, στην οποία αναφέρεται ότι το έργο του περιλάμβανε τη διαπαιδαγώγηση και καθοδήγηση με ομιλίες, κηρύγματα, κατηχητικά και κύκλους μελέτης Αγίας Γραφής και άλλων δραστηριοτήτων. Το πρωτόδικο Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη μεταξύ άλλων τη βεβαίωση αυτή και τις πρόνοιες του σχετικού Κανονισμού, θεώρησε ότι η παράλληλη υπηρεσία του εφεσίβλητου ως υπαλλήλου στο Κτηματολόγιο, κάτι που δεν υπήρξε αντικείμενο αμφισβήτησης, δεν απέκλειε η υπηρεσία στη Μητρόπολη να ήταν στα πλαίσια του Κανονισμού. Ως εκ τούτου, έκρινε ότι οι καθ' ων η αίτηση πλανήθηκαν ως προς το Νόμο και τα πράγματα και παρερμήνευσαν τον Κανονισμό, απολήγοντας σε ελαττωματική άσκηση της διακριτικής τους εξουσίας.
Έχοντας εξετάσει με προσοχή το εγειρόμενο θέμα, κρίνουμε πράγματι πως προκύπτει σαφώς από το λόγο που δόθηκε για τη λήψη της επίδικης απόφασης, δηλαδή το γεγονός της υπηρεσίας του εφεσίβλητου στο Κτηματολόγιο κατά την περίοδο που μας αφορά, πλάνη περί το Νόμο κατά την άσκηση της διακριτικής εξουσίας των καθ' ων η αίτηση στη λήψη της απόφασης. Πουθενά στη νομοθεσία δεν προβλέπεται ρητώς ή ακόμη δεν εξυπακούεται πως η προϋπηρεσία πρέπει να είναι πλήρης ή κατ' αποκλεισμό άλλης υπηρεσίας, ώστε η υπηρεσία του αιτητή στο Κτηματολόγιο να αποκλείει και υπηρεσία σύμφωνα με το σχετικό Κανονισμό. Η θέση αυτή ενισχύεται, όπως ανέφερε και ο πρωτόδικος Δικαστής, και από το περιεχόμενο του Κανονισμού 3(2) στον οποίο αναφέρονται τα ακόλουθα:
«Νοείται ότι, σε περίπτωση εκπαιδευτικής υπηρεσίας ή προϋπηρεσίας σε βάση μερικής απασχόλησης, ο χρόνος της απασχόλησης αυτής υπολογίζεται ως εξής:
(i) Αν η απασχόληση δεν υπερβαίνει τις τέσσερις περιόδους την εβδομάδα, ο χρόνος της απασχόλησης αγνοείται.
(ii) αν η απασχόληση υπερβαίνει τις τέσσερις, αλλά δεν υπερβαίνει τις δέκα περιόδους την εβδομάδα, υπολογίζεται το ένα τρίτο του χρόνου της απασχόλησης.
(iii) αν η απασχόληση υπερβαίνει τις δέκα, αλλά δεν υπερβαίνει τις δεκαοκτώ περιόδους την εβδομάδα, υπολογίζονται τα δύο τρίτα του χρόνου της απασχόλησης.
(iv) αν η απασχόληση υπερβαίνει τις δεκαοκτώ περιόδους την εβδομάδα, υπολογίζεται ολόκληρος ο χρόνος της απασχόλησης.»
Από τον Κανονισμό αυτό προκύπτει σαφώς πως αναγνωρίζεται για προϋπηρεσία και μερική απασχόληση, η οποία λογίζεται ανάλογα με τη διάρκειά της. Είναι έτσι προφανές ότι οι καθ' ων η αίτηση κατέληξαν στην απόφασή τους παρερμηνεύοντας τις νομοθετικές πρόνοιες, αφού θεώρησαν την απασχόληση του εφεσίβλητου στο Κτηματολόγιο ως αποκλείουσα προϋπηρεσία με βάση τον Κανονισμό 3(1)(στ)(i). Κατά συνέπεια ακολούθησε και η μη διεξαγωγή της αναγκαίας έρευνας για να εξακριβωθεί η φύση της προϋπηρεσίας καθώς και οι ώρες της απασχόλησης σε αυτή.
Επισημαίνουμε επίσης πως ο μόνος λόγος για απόρριψη του αιτήματος του εφεσίβλητου ήταν η απασχόληση του στο Κτηματολόγιο και ως εκ τούτου η επιχειρηματολογία των εφεσειόντων που αναφέρεται σε αμφισβήτηση της φύσης της υπηρεσίας στην Μητρόπολη και στον ισχυρισμό πως η υπηρεσία του εφεσίβλητου δεν ικανοποιούσε τα προβλεπόμενα στο σχετικό Κανονισμό δεν μπορούν εκ των υστέρων να αποτελέσουν αιτιολογία της επίδικης απόφασης, αφού η Επιτροπή ουδέποτε αναφέρθηκε σε αυτά.
Εν όψει των πιο πάνω η έφεση απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος των εφεσειόντων.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.