ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1993) 1 ΑΑΔ 50
15 Φεβρουαρίου, 1993
[ΠίΚΗΣ, Δ/στής]
ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ,
Ενάγων- Αιτητής,
ν.
ΠΛΟΙΟΥ "ALEXANDROS Ι" (ΑΡ.1),
Εναγόμενου - Καθ' ου η αίτηση.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 120/92)
Αίτηση για παρέμβαση σε αγωγή in rem από πρόσωπο που έχει συμφέρον στο εναγόμενο πλοίο — Κρίθηκε ότι εφαρμόζεται ο κανόνας 35 των Θεσμών Ναυτοδικείου και ότι, ενόψει των ρητών προνοιών του κανόνα αυτού, δεν παρέχεται πεδίο εφαρμογής του κανόνα 237, με το οποίο εισάγονται οι αντίστοιχες αγγλικές πρόνοιες.
Οι ενάγοντες στην αγωγή Ναυτοδικείου 117/92, όπου ήγειραν απαίτηση κατά του εναγόμενου πλοίου για υπηρεσίες διάσωσης του (salvage), επιδίωξαν τις οδηγίες του Δικαστηρίου για τον καθορισμό της διαδικασίας για την παρέμβαση τους στην παρούσα αγωγή που αφορούσε μισθούς και ωφελήματα του πλοιάρχου του πλοίου. Ενώπιον του Δικαστηρίου αναφέρθηκε ότι υπήρχαν συγκρουόμενες πρωτοβάθμιες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου σχετικά με την ακολουθητέα διαδικασία για την παρέμβαση μή διαδίκου σε αγωγή ναυτοδικείου, και ειδικότερα στο κατά πόσο εφαρμοζόταν ο κανόνας 35 των Θεσμών Ναυτοδικείου, ή οι αντίστοιχοι αγγλικοί θεσμοί δυνάμει του κανόνα 237 των Θεσμών Ναυτοδικείου.
Αποφασίσθηκε ότι:
Εφόσον ο κανόνας 237 των Θεσμών Ναυτοδικείου προβλέπει ότι ακολουθείται η πρακτική του αγγλικού Ναυτοδικείου σε όλες τις περιπτώσεις που δεν γίνεται πρόνοια από τους Θεσμούς Ναυτοδικείου, και εφόσον ο κανόνας, 35 των Θεσμών άπτεται άμεσα του θέματος της παρέμβασης τρίτου σε εγερθείσα αγωγή και ρυθμίζει τα της εμφάνισης του, δεν υπήρχε πεδίο για την επίκληση του κανόνα 237. Κατά συνέπεια, οι ενάγοντες στην αγωγή Ναυτοδικείου 117/92 μπορούσαν να εμφανισθούν και να διατυπώσουν τις θέσεις και διεκδικήσεις τους, κατά την ημερομηνία κατά την οποία η παρούσα αγωγή ήταν ορισμένη για απόδειξη, η δε περαιτέρω ρύθμιση της διαδικασίας αναγόταν στην διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου.
Οδηγίες τον Δικαστηρίου ως ανωτέρω.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Psichoulas v. Ship "Seagull" (1985) 1 C.L.R. 1·
Asimenos v. Paraskeva (1982) 1 C.L.R. 145·
Pitria Shipping Enterprises Inc. v. Georghiou (1982) 1 C.L.R. 358·
Scheepswerf v. Ship "Algazera" (1987) 1 C.L.R. 186·
Αθανασίου (Αρ.3) v. M/V "Alexandros Ι" (1992) 1 Α.Α.Δ. 1477.
Αίτηση.
Αίτηση σε αγωγή ναυτοδικείου με την οποία οι αιτητές ζητούν την άδεια του Δικαστηρίου να παρέμβουν (To intervene) στη διαδικασία της αγωγής ως ενδιαφερόμενα μέρη.
Ε. Χ"Παπά (κα), για τον ενάγοντα.
Για τον ιδιοκτήτη του εναγόμενου πλοίου Samir Karim, καμία εμφάνιση.
Μ. Μιχαηλίδου (κα), εμφανίζεται για τους ενάγοντες στην Αγωγή 117/92 οι οποίοι έχουν απαίτηση για τη διάσωση του εναγομένου πλοίου.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Το ερώτημα που καλούμεθα να απαντήσουμε είναι διαδικαστικό. Αφορά τη διαδικασία για την παρέμβαση προσώπου το οποίο έχει συμφέρον στο πλοίο σε υπόθεση όπου δεν είναι διάδικος. Οι ενάγοντες στην αγωγή 117/92 όπου εγείρεται απαίτηση κατά του πλοίου για έξοδα διάσωσης του (salvage) επιδιώκουν τις οδηγίες του δικαστηρίου για τον καθορισμό της διαδικασίας για την παρέμβαση τους σ' αυτή την υπόθεση (Αγωγή κατά του πλοίου εκ μέρους του πλοιάρχου του "Alexandros Ι" για μισθούς και ωφελήματα) χάριν της προστασίας των συμφερόντων τους.
Η κα. Μιχαηλίδου η οποία εκπροσώπησε τους ενάγοντες στην Αγωγή 117/92 έθεσε υπόψη μου δυο συγκρουόμενες αποφάσεις (πρωτοβάθμιας δικαιοδοσίας) του Ανωτάτου Δικαστηρίου ως προς την ακολουθητέα διαδικασία για την παρέμβαση μη διαδίκου σε αγωγή ναυτοδικείου.
Στην Psichoulas v. Ship "Seagull"(1985) 1 C.L.R. 1, αποφασίστηκε ότι η παρέμβαση ενδιαφερόμενου προσώπου σε αγωγή ναυτοδικείου κατά του πλοίου διέπεται από τις πρόνοιες των αντίστοιχων αγγλικών θεσμών που ίσχυαν το 1960 βάσει του Κ. 237 των Κυπριακών Θεσμών Ναυτοδικείου. [Βλ. Asimenos v. Paraskeva and Another (1982) 1 C.L.R. 145, και Pitria Shipping Enterprises Inc. v. Georghiou (1982) 1 C.L.R. 358]. Ο σχετικός αγγλικός θεσμός προβλέπει ότι η εμφάνιση ενδιαφερόμενου προσώπου μπορεί να εκδηλωθεί με την καταχώρηση ένορκης δήλωσης στην οποία αποκαλύπτεται το συμφέρον του στο πλοίο το οποίο είναι υπό σύλληψη ή το ποσό το οποίο είναι κατατεθειμένο στο Πρωτοκολλητείο.
Στη δεύτερη απόφαση Scheepswerf v. Ship "Algazera"(1987) 1 C.L.R. 186, αποφασίστηκε ότι δεν παρέχεται δυνατότητα επίκλησης και εφαρμογής του Κ. 237 αναφορικά με τη διαδικασία παρέμβασης προσώπου ενδιαφερομένου στην τύχη του πλοίου εφόσον το θέμα ρυθμίζεται από τον Κ. 35 των Κυπριακών Θεσμών Ναυτοδικείου.
Ο Κ.35 προβλέπει:-
"35. The parties named in the writ of summons and every person interested in the property sought to be affected by the action who desires to dispute the Plaintiff's claim shall appear before the Court or Judge either personally or by advocate at the time named in that behalf in the writ of summons."
Σε ελληνική μετάφραση:
"35. Οι διάδικοι οι οποίοι κατονομάζονται στο κλητήριο ένταλμα και κάθε πρόσωπο το οποίο ενδιαφέρεται στην περιουσία η οποία επιδιώκεται να επηρεαστεί από την αγωγή ο οποίος επιθυμεί να αμφισβητήσει την απαίτηση του ενάγοντος θα εμφανιστεί ενώπιον του δικαστηρίου ή του Δικαστού είτε προσωπικά ή με δικηγόρο κατά το χρόνο ο οποίος ορίζεται στο κλητήριο ένταλμα."
Ο Κ. 237 των Κυπριακών Θεσμών Ναυτοδικείου προβλέπει ότι ακολουθείται η πρακτική του αγγλικού ναυτοδικείου "in all cases not provided by these Rules...".
Σε πρόσφατη απόφαση μας επισημάναμε ότι ο Κ. 237 συνιστά εφεδρική δικονομική πρόνοια για πλήρωση κενών στους Κυπριακούς Θεσμούς Ναυτοδικείου και τονίσαμε ότι προϋπόθεση για την εφαρμογή του είναι η διαπίστωση κενού στους κυπριακούς θεσμούς. [Βλ. Αθανασίου v. M/V "Alexandros Ι" (Αρ.3), (1992) 1 Α.Α.Δ. 1477]. Όπως υποδηλώνει το λεκτικό του Κ. 237 η προσεπίκληση των αγγλικών θεσμών και πρακτικής δε συναρτάται με την εμβέλεια των δικονομικών ρυθμίσεων που προβλέπονται από τους κυπριακούς θεσμούς αλλά από την ύπαρξη πρόνοιας που να διέπει το θέμα.
Ο Κ. 35 των Θεσμών Ναυτοδικείου άπτεται άμεσα του θέματος της παρέμβασης τρίτου σε εγερθείσα αγωγή και ρυθμίζει τα της εμφάνισης του. Συνεπώς δεν υπάρχει πεδίο για την επίκληση του Κ. 237. Ο Κ. 35 ορίζει ότι πρόσωπο έχων ενδιαφέρον στο πλοίο μπορεί να εμφανιστεί αυτοπροσώπως ή μέσω δικηγόρου κατά το χρόνο ο οποίος καθορίζεται στο κλητήριο ένταλμα.
Η αγωγή είναι ορισμένη για απόδειξη στις 17/2/93. Κατά την ημέρα εκείνη οι ενάγοντες στην Αγωγή 117/92 μπορεί να εμφανιστούν, να διατυπώσουν τη θέση τους και να προβάλουν τις διεκδικήσεις τους. Η περαιτέρω ρύθμιση της διαδικασίας ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου.
Οδηγίες ως ανωτέρω.